هوش مصنوعی:
شاعر از تنهایی و بی‌پناهی خود می‌گوید و اظهار می‌کند که با وجود فریاد و التماس، کسی به یاری او نمی‌آید و گویا در خانه کسی نیست.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی مانند تنهایی و نومیدی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است.
شمارهٔ ۲۰
افسوس که صاحب نفسی پیدا نیست
فریاد، که فریادرسی پیدا نیست
بس لابه نمودیم و کس آواز نداد
پیداست که در خانه کسی پیدا نیست
فریاد، که فریادرسی پیدا نیست
بس لابه نمودیم و کس آواز نداد
پیداست که در خانه کسی پیدا نیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱ - پس از ورود به خاک بجنورد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
