هوش مصنوعی: شاعر از مخاطب می‌خواهد که از غم رهایی یابد و به جای نگرانی درباره آینده، از زمان حال لذت ببرد. او با اشاره به گذرا بودن زندگی، پیشنهاد می‌کند که از فرصت‌ها استفاده کرده و شادی را در زندگی جستجو کند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق فلسفی درباره زندگی و مرگ، و استفاده از استعاره‌هایی مانند 'سبو' و 'باده' که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۵۰

برخیز که خود را ز غم آزاده کنیم
تا کی طلب روزی ننهاده کنیم

آخر که گل ما به سبو خواهد رفت
کن فکر سبویی که پر از باده کنیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.