هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از دوست دیرینه‌اش می‌خواهد که اگرچه دوری طبیعی است، اما این دوری بیش از حد طولانی نشود. او همچنین توصیه می‌کند که به فال بد توجه نکنند و نگذارند زمان به گذشته تبدیل شود.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی درباره دوستی و زمان است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شاعرانه و استعاره‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۶۳ - برای وثوق ا‌لدوله به فرنگستان فرستاده شد

ای خواجهٔ راد و مشفق دیرینه
دوری شاید ولی به این دیری نه

ساعت مشمر فال بدو نیک مگیر
مگذار که تقویم شود پارینه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۲ - در محبس نظمیه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.