هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از دل پر از شوق و امید خود می‌گوید، اما افسوس می‌خورد که فردایی وجود ندارد و پس از مرگ، دیگر در جهان دیده نخواهند شد. او اشاره می‌کند که هر مرگی برایشان تسلی‌بخش است، زیرا در این دنیای پرهرج‌ومرج تنها نیستند. اما دردناک‌تر از مرگ، زمانی است که زندگی ادامه دارد، اما آنها دیگر حضور ندارند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق مرتبط با مرگ، زندگی و تنهایی در این شعر مطرح شده‌اند که ممکن است برای کودکان قابل‌درک نباشد. همچنین، این شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد تا بتواند با احساسات و تفکرات بیان‌شده ارتباط برقرار کند.

هنگامه

ای دل لبریز از شوق و امید!
کاش می‌ دیدی که فردا نیستیم

کاش می ‌دیدی که چون پنهان شدیم
در همه آفاق پیدا نیستیم

گرچه هر مرگی تسلی‌ بخش ماست
کاندر این هنگامه تنها نیستیم

بدتر از مرگ است آن دردی که باز
زندگی می‌ خندد و ما نیستیم
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:دریچه
گوهر بعدی:غریو
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.