هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر خود را به درخت خشکی در صحرا تشبیه می‌کند که عمری را در تنهایی گذرانده است. این درخت نه از بارانی بهره‌مند است که برگ و باری به او بدهد و نه از برقی که هستی‌اش را بسوزاند. این تصویر، احساس عمیق تنهایی و ناامیدی را منتقل می‌کند.
رده سنی:
15+
متن حاوی مضامین عمیق عاطفی مانند تنهایی و ناامیدی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد. درک این مفاهیم معمولاً به بلوغ فکری و عاطفی بیشتری نیاز دارد.
درخت
درختی خشک را مانم به صحرا
که عمری سر کند تنهای تنها
نه بارانی که آرد برگ و باری
نه برقی تا بسوزد هستی‌اش را
که عمری سر کند تنهای تنها
نه بارانی که آرد برگ و باری
نه برقی تا بسوزد هستی‌اش را
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:سرگردان
گوهر بعدی:دریای درد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
