۲۰۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷ - قطعه

ای بهار طور نمیری که بگن شکرکه مرد
گور بگورکه ز دستش بعذاب عالم بود

خوب آدم بمیره طورکه مخلوق بگن
ایها الناس کیک‌ه مرد عجب آدم بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶ - از یک غزل
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸ - غزل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.