هوش مصنوعی:
متن بیانگر تأسف و اندوه از مرگ فردی است که به نظر نویسنده، وجودش برای دیگران عذاب بوده و حالا با مرگش، مردم خوشحال هستند. همچنین اشاره میکند که خوب است انسان طوری زندگی کند که پس از مرگ، مردم از او به نیکی یاد کنند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق اخلاقی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مرگ و عذاب میتواند برای برخی از گروههای سنی پایین ناراحتکننده باشد.
شمارهٔ ۷ - قطعه
ای بهار طور نمیری که بگن شکرکه مرد
گور بگورکه ز دستش بعذاب عالم بود
خوب آدم بمیره طورکه مخلوق بگن
ایها الناس کیکه مرد عجب آدم بود
گور بگورکه ز دستش بعذاب عالم بود
خوب آدم بمیره طورکه مخلوق بگن
ایها الناس کیکه مرد عجب آدم بود
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶ - از یک غزل
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸ - غزل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.