عشق نگار، سرِّ سویدای جان ماست
ما خاکسار کوی تو، تا در توان ماست

با خلدیان بگو که، شما و قصور خویش
آرام ما به سایه سرو روان ماست

فردوس و هر چه هست در آن، قسمت رقیب
رنج و غمی که می رسد از او، از آن ماست

با مدعی بگو که تو و “جنت النعیم”
دیدار یار، حاصل سرّ نهان ماست

ساغر بیار و باده بریز و کرشمه کن
کاین غمزه، روح‏پرور جان و روان ماست

این با هُشان و علم فروشان و صوفیان
می‏نشنوند آنچه که ورد زبان ماست