هوش مصنوعی:
شاعر در این اشعار از ناتوانی خود در بیان سخنان عاشقانه و حکیمانه می‌گوید. او خود را گنگ، کور و بیمار می‌داند و از مخاطب می‌خواهد که انتظار سخنان حکیمانه یا عاشقانه از او نداشته باشد. شاعر همچنین اشاره می‌کند که مست عشق است و از پندهای خردمندان جهان بینیاز است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و پیچیده‌ای است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند مستی عشق و ناتوانی در بیان نیاز به بلوغ فکری دارد.
باده عشق
من خراباتیام؛ از من، سخن یار مخواه
گنگم، از گنگ پریشان شده، گفتار مخواه
من که با کوری ومهجوری خود سرگرمم
از چنین کور، تو بینایی و دیدار مخواه
چشم بیمار تو، بیمار نموده است مرا
غیر هذیان سخنی از من بیمار مخواه
با قلندر منشین، گر که نشستی هرگز
حکمت و فلسفه و آیه و اخبار مخواه
مستم از باده عشق تو و از مستِ چنین
پند مردان جهان دیده و هشیار، مخواه
گنگم، از گنگ پریشان شده، گفتار مخواه
من که با کوری ومهجوری خود سرگرمم
از چنین کور، تو بینایی و دیدار مخواه
چشم بیمار تو، بیمار نموده است مرا
غیر هذیان سخنی از من بیمار مخواه
با قلندر منشین، گر که نشستی هرگز
حکمت و فلسفه و آیه و اخبار مخواه
مستم از باده عشق تو و از مستِ چنین
پند مردان جهان دیده و هشیار، مخواه
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:کعبه در زنجیر
گوهر بعدی:شمس کامل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
