هوش مصنوعی: این شعر احساسی از ناامیدی و تردید سخن می‌گوید. شاعر دنیا را در دستان مخاطب دروغین می‌بیند و از بی‌اعتنایی و سردی او رنج می‌برد. تصاویری مانند قلب بزرگ، دریا در سینه، و کبوترهای مغموم نشان‌دهنده‌ی غم و انتظار برای مهربانی هستند. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که در دستان مخاطب، دنیا بی‌معناست.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاطفی و تصاویر شاعرانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، لحن غمگین و ناامیدانه‌ی شعر مناسب سنین بالاتر است.

خسته تر از همیشه ...

در دست های تو
دنیا
دروغین است ...
چشمت همه آهن
پایت همه تردید
دستت همه کاغذ ...
*
این فردا که فراز ِ دار می بینی
قلبِ بزرگ ماست ...
دریا درون سینه ام جاری ست
با قایق تردید ،
با ارتفاع موج ها ، شلّاق
در من همه فانوس ها
خاموش می شوند
گل ها معلق در فضا
یکریز می گریند
سنگین ِ یک چیدن
سر پنجه ی بی اعتنای ِ توست
و قلبِ مغموم کبوترها
در اصطکاک لحظه های دام
با سرخی ِ شفاف
در انتظار مهربانی های چشمانند ...
*
پایت همه خسته ،
دستت همه بسته ،
در من طنین آبشاران نیست
در درست های تو
دنیا دروغین است ...
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:پاره ای از یک شعر
گوهر بعدی:تکه ای از یک شعر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.