هوش مصنوعی: این شعر با عنوان «شهامتِ مصلوب» به بیان احساس نیاز و ناگزیری در زندگی می‌پردازد. شاعر از نیازهای عمومی و سیراب‌نشدنی سخن می‌گوید و در عین حال، بر ضرورت شهامت و مقابله با ترس تأکید دارد. شعر با دعوت به همراهی و خواندن چاوشی برای افتخار ترسویان پایان می‌یابد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و لحن جدی متن، آن را برای سنین بالاتر مناسب می‌سازد.

تلاوت غم ...

شهامتِ مصلوب
بر دار ِ نان .
در این کویر ِ بسیط
نیازمندی های عمومی
در ناگزیری ِ پیگیر ِ این نیاز
شب را به قامت هر بامداد
آویختم
بر این دهانه ی سیراب ناپذیر
این نیاز ...
باید که کور باد این نیاز هرزه دَرایی ...
*
برخیز و همراه ما بخوان
چاوُشی
بر افتخار تمامتِ ترسویان
دراین شبان ِ ساکتِ غم بار .
باید سپیده
سلاح ِ
شهامتِ ما باشد ...
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رهروان ...
گوهر بعدی:در سبزهای سبز ...
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.