هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از فراق یار زیبا و دل‌انگیزش می‌نالد و با تصاویر شاعرانه مانند لاله‌ای از خون جگر و سرو بالای یار، از معشوق می‌خواهد که بار دیگر خود را به او نشان دهد. او از غم فراق و نابینایی و ناسازی‌های ناشی از آن می‌گوید و التماس می‌کند که پیش از پایان عمر، یارش را ببیند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد.

شمارهٔ ۷۷۰

یار زیبای مرا باز به من بنمایید
ترک رعنای مرا باز به من بنمایید

لاله می رویدم از خون جگر بر رخسار
سرو بالای مرا باز به من بنمایید

نیست آراسته بی آن مه زیبا مجلس
مجلس آرای مرا باز به من بنمایید

عشرتم یاد همی آید از افزایش غم
عشرت افزای مرا باز به من بنمایید

تا ازان زلف شده دور برفتم از جای
آخر آن جای مرا باز به من بنمایید

پیشتر زانکه به یغما برود خانه عمر
شیر یغمای مرا باز به من بنمایید

از فراقم همه ناسازی و نابینایی ست
یار زیبای مرا باز به من بنمایید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.