هوش مصنوعی: شاعر از رفتارهای ناعادلانه و فریبکارانه اطرافیان شکایت می‌کند و بیان می‌کند که از دست آن‌ها به ستوه آمده است. او احساس می‌کند که توسط افراد خودخواه و بی‌وفا مورد سوءاستفاده قرار گرفته و از این وضعیت ناراضی است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اجتماعی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین ممکن است برخی از مضامین مانند فریب و ناامیدی برای خوانندگان جوان سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۶۲۹

آه ازین تنگ قبایان شده تنگم دامان
که نه سر ماند مرا در غم ایشان نه امان

لب گشایند و نباتی ندهندم، آری
کام خود را نتوان یافتن از خودکامان

گر برم در برشان دست، بدزدند اندام
سیم دزدی عجبی نیست ز سیم اندامان

رخ چو آتش بنمایند و جگر پخته کنند
این دل پخته من سوخته شد زین خامان

خسرو از بهر تو بدنام شد، از وی بگریز
نیکنامی نبود در روش بدنامان
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.