هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن از مفاهیم عید، شراب، عشق و زیبایی صحبت می‌شود. شاعر از ساقی، جام مصفا، تشنه‌لبان روزه‌دار و عشق به معشوق سخن می‌گوید و از زیبایی ماه و چشم معشوق یاد می‌کند. همچنین، از مفاهیمی مانند جان و حیات نیز استفاده شده است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به شراب و می‌نوشی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد. بنابراین، مناسب‌ترین رده سنی برای این متن، نوجوانان و بزرگسالان (16 سال به بالا) است.

شمارهٔ ۱۷۲۲

عید است و ساقی در قدح جام مصفا داشته
تشنه لبان روزه را شربت مهیا دانسته

تا از شراب با صفا گوید حریفان را صلا
اینک سپهر اندر هوا جام مصفا داشته

هست این مه فرخنده فر، لیک برو فرخنده تر
کو دیده مه را در نظر در روی زیبا داشته

دردی کش کز عشق من در ماه مانده چشم وی
ساغر به دستش پی به پی دیده به بالا داشته

ای چشمه حیوان جان، نی نی که جان جان جان
در حقه پنهان جان معجون اصبا داشته
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.