هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به ناپایداری دنیا و بی‌ثباتی شرایط زندگی اشاره دارد. شاعر با مثال‌هایی مانند خرابه‌های کاخ‌های پادشاهان و عنکبوت‌هایی که پرده‌دار آن‌ها شده‌اند، نشان می‌دهد که هیچ چیز در این دنیا پایدار نیست و حتی قدرت‌مندان نیز سرانجام به خاک می‌پیوندند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مرگ و ناپایداری دنیا ممکن است برای برخی از گروه‌های سنی پایین سنگین باشد.
غزل شماره ۲۴
سایه این خرگه نیلی کرا مامن بود
یا در این دنیا کجا آسایش یک تن بود
گردش گردون هزاران خاندان باد داد
نه همین بد مهری اش با تست یا با من بود
چشم عبرت برگشا و طاق کسری را ببین
پرده دارش عنکبوت و جغد نوبت زن بود
شهریارانی که بر اورنگ زرین خفته اند
نیک بنگر تا کجا شان منزل و مسکن بود
پا به خاک آهسته نه خالد که این خاک سیاه
از غبار خط مه رویان سیمین تن بود
یا در این دنیا کجا آسایش یک تن بود
گردش گردون هزاران خاندان باد داد
نه همین بد مهری اش با تست یا با من بود
چشم عبرت برگشا و طاق کسری را ببین
پرده دارش عنکبوت و جغد نوبت زن بود
شهریارانی که بر اورنگ زرین خفته اند
نیک بنگر تا کجا شان منزل و مسکن بود
پا به خاک آهسته نه خالد که این خاک سیاه
از غبار خط مه رویان سیمین تن بود
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شماره ۲۳
گوهر بعدی:غزل شماره ۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
