هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و توصیفی، زیبایی‌های معشوق را با تشبیهات و استعارات مختلف مانند ماه، گل، پری و... به تصویر می‌کشد. شاعر از یار خود به عنوان موجودی بی‌نظیر و کامل یاد می‌کند که همه‌چیز از مو تا لب و قامت او بی‌عیب و نقص است. همچنین، تأثیر عشق و زیبایی معشوق بر شاعر و از دست دادن عقل و صبرش نیز بیان شده است.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه و استفاده از تشبیهات و استعارات پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند "قتل خالد" ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

غزل شماره ۲۹

ندارد هیچ کس یاری چو یار من همایون فر
خجسته طلعت و فرخ رخ و ماه و سعید اختر

صنوبر قامتی ،آهو شکاری، کبک رفتاری
سمن بوئی، قمر روئی ، ملک خویی، پری پیکر

جبین مری، پری چهر، ستمکاری، دل آزاری
شهی سرکش، بتی سر خوش، نگار آتش ، مه انور

به طلعت خور، به سیما مه، به مو سنبل، به خط سبزه
دهان غنچه ، لبان پسته، زبان طوطی، سخن شکر

خجل از گردن و روی و لب و موی و قد اویند
صراحی و گل و صهبای ناب و عنبر و عرعر

برفت از سحر چشم و عشوه ناز و نگار وی
خرد از سر، روان از تن ، شکیب از دل دلم از بر

ز مژگان سیاه و غمزه او قتل خالد را
مرتب کرده پیکان و خدنگ و ناوک و خنجر
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۲۸
گوهر بعدی:غزل شماره ۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.