هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر درد فراق و اشتیاق به معشوق است. شاعر از رنج دوری، سوختن در آتش اشتیاق و بی‌تابی قلبش می‌گوید. او معشوق را به دلیل لطف و خلق نیکو می‌ستاید و از ناتوانی در تحمل جدایی می‌نالد. همچنین، اشاره‌ای به ناآگاهی دیگران از درد عشق و بی‌فایده بودن توصیه‌های آنان دارد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مضامین عاشقانه عمیق و احساساتی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و مناسب مخاطبان با درک ادبی بالاتر است.

شماره ۲

یا انیس القلب فی ضیق الفراق
یا دواء عن تصاب لایطاق

یا جلی القلب یا حلوالمزاج
یا زکیا جمله الاقران فاق

چون ز لطف خلق و حسن خلق تو
دم زنم کز لطف داری اشتقاق

ان تسل عن بال بلبال الفوآد
اوشئا بیب دموعی و احتراق

فالذی حلالک باللطف الوسیم
ثم قد خلاک من شوب النفاق

والذی فی البین اعطانی جوی
لحظه فی العمر لست فی الفراق

کالعهود اللائی فی تلقائکم
مدتفا رقنا دموعی لاتطاق

ینظرونی کیف لم الله بی
وابل الدمع بنار الاشتیاق

کیف نصب القدمع کسر الجفون
جز ما قلبی و جرا باتفاق

بر خلاف قاعده دور از رخت
نیست خالی روزگارم از محاق

مذ نایت عن نبال الهدب قد
صرت من عضب العذاب کالعراق

یامرونی الصبر قوم فی الوداع
لم یذقوا من اذاه من لواق

کیف یدری باضطرام البال من
لیس من لحظ العیون النجل ذاق

مت فی الهجرولم ارجو الوصال
من یطیق الصبر مع هذا العناق

خالد از لعل لبت یاد آورد
زان بود نظمش تر و شکر مذاق
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شماره ۱ (ابیات منتخبه من قصیدیه العربیه من بحر الکامل فی مدح شیخه اانشاها لیله دخوله بلده جهان آباد)
گوهر بعدی:شماره ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.