هوش مصنوعی:
این شعر از سیف فرغانی با استفاده از تصاویر نمادین مانند ابریشم بر خر چوبین و بحر عمیق، به موضوعات فلسفی مانند ناپایداری دنیا، تلاش برای رسیدن به آرامش و دوری از ماتریالیسم می‌پردازد. شاعر توصیه می‌کند که حتی در مواجهه با سختی‌ها (تلخ‌کامی) نباید ناخوشنودی نشان داد، چرا که این دنیا مانند دریای عمیقی است که انتهای آن مرگ است. همچنین اشاره می‌کند که ترک دنیا بدون آگاهی بی‌فایده است، همان‌طور که حیوان از روی ناخوشایندی از چراگاه خارج می‌شود.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، اشاره به مرگ و ناپایداری دنیا ممکن است برای سنین پایین‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۵۸ - قطعه ٧
روی در زیر سمش کرد بساطی، چو فگند
بار ابریشم خود بر خر چوبین طنبور
گر بکام تو رسد تلخ، مکن روی ترش
کآب شیرین نخورد تشنه ازین مشرب شور
جهد کن تا بسلامت بکناری برسی
این جهان بحر عمیقست و کنارش لب گور
ترک دنیا بارادت نکند جاهل ازآنک
بکراهت بدر آید ز علف زار ستور
سیف فرغانی این قطعه برای خود گفت
کای شده از پی جامه ز لباس دین عور
بار ابریشم خود بر خر چوبین طنبور
گر بکام تو رسد تلخ، مکن روی ترش
کآب شیرین نخورد تشنه ازین مشرب شور
جهد کن تا بسلامت بکناری برسی
این جهان بحر عمیقست و کنارش لب گور
ترک دنیا بارادت نکند جاهل ازآنک
بکراهت بدر آید ز علف زار ستور
سیف فرغانی این قطعه برای خود گفت
کای شده از پی جامه ز لباس دین عور
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
