هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ نکته‌ای حکیمانه از حسن بصری است که از زبان حجاج نقل شده است. متن تأکید دارد که حتی از ظالم‌ها نیز می‌توان پند گرفت و حکمت را در هر جا یافت. همچنین، اشاره می‌کند که گوهر دانایی را باید با ادب و تواضع به دست آورد و درون خود حفظ کرد.
رده سنی: نوجوانان و بزرگسالان (15 سال به بالا) محتوا شامل مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و ساختارهای ادبی کلاسیک، فهم آن را برای گروه سنی پایین‌تر دشوار می‌کند.

بخش ۲۷ - حکایت تیز بصری حسن بصری رضی الله عنه که نکته حکمت حجاج را در ظلمات ظلم او مشاهده نموده

از حسن آن بصری نافذ بصر
نکته ای آرند عجب مختصر

کز دل غفلت زده گر دم فشاند
آن نفس پاک که حجاج راند

گفت فضولی که نه در بندگی
کش پی آن داد خدا زندگی

ساعتی از عمر به پایان برد
گر چه در آن ملک سلیمان برد

شاید اگر داغ به جانش نهند
مالش محرومی از آنش دهند

پیش وی آید المی جانگداز
سوزد ازان حسرت دور و دراز

همچو حسن هر که بود هوشمند
گوش کند از لب حجاج پند

حکمت نو یافته هر جا بود
گم شده خاطر دانا بود

گر چه بیابد به رهش بی طلب
گیردش از خاک به دست ادب

گوهر گنجینه جان سازدش
در صدف سینه نهان سازدش

جامی اگر خلق تو آمد حسن
از لب هر ظالم حجاج فن

نکته حکمت که رسد گوش کن
ظلم رساننده فراموش کن
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۲
# ادبیات حکیمانه # عرفان و اخلاق
۳۴۹ حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۶ - مقاله سیم در بیان آنکه آدمیت آدمی نه به صورت ماء و طین است بلکه به سعادت اسلام و دین است و اول ارکان این سعادت اقرار است بکلمتین شهادت
گوهر بعدی:بخش ۲۸ - مقاله چهارم در اقامت نمازهای پنجگانه که پنجه طاقت قوی پنجگان تاب مشقت داده اوست و جبین عزت گردن فرازان به خاک مذلت نهاده او
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.