۲۶۵ بار خوانده شده

بخش ۲۷ - حکایت تیز بصری حسن بصری رضی الله عنه که نکته حکمت حجاج را در ظلمات ظلم او مشاهده نموده

از حسن آن بصری نافذ بصر
نکته ای آرند عجب مختصر

کز دل غفلت زده گر دم فشاند
آن نفس پاک که حجاج راند

گفت فضولی که نه در بندگی
کش پی آن داد خدا زندگی

ساعتی از عمر به پایان برد
گر چه در آن ملک سلیمان برد

شاید اگر داغ به جانش نهند
مالش محرومی از آنش دهند

پیش وی آید المی جانگداز
سوزد ازان حسرت دور و دراز

همچو حسن هر که بود هوشمند
گوش کند از لب حجاج پند

حکمت نو یافته هر جا بود
گم شده خاطر دانا بود

گر چه بیابد به رهش بی طلب
گیردش از خاک به دست ادب

گوهر گنجینه جان سازدش
در صدف سینه نهان سازدش

جامی اگر خلق تو آمد حسن
از لب هر ظالم حجاج فن

نکته حکمت که رسد گوش کن
ظلم رساننده فراموش کن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۶ - مقاله سیم در بیان آنکه آدمیت آدمی نه به صورت ماء و طین است بلکه به سعادت اسلام و دین است و اول ارکان این سعادت اقرار است بکلمتین شهادت
گوهر بعدی:بخش ۲۸ - مقاله چهارم در اقامت نمازهای پنجگانه که پنجه طاقت قوی پنجگان تاب مشقت داده اوست و جبین عزت گردن فرازان به خاک مذلت نهاده او
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.