ثریای فیروزه گون چشم من
که چون آسمان پاس دلها نداشت

در انگشتری داشت فیروزه ای
که همرنگ آن چرخ مینا نداشت

همه خیره در جلوه و رنگ او
ولی جلوه در دیده ما نداشت

که فیروزه ای پربها بود لیک
بها پیش چشم ثریا نداشت