هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از جشن و بزم پادشاهان جهان سخن می‌گوید که شب و روز به ماه بر کوهان می‌زنند (احتمالاً اشاره به شادی و پایکوبی در جشن‌ها دارد).
رده سنی: 16+ این متن دارای زبان شعر کلاسیک و احتمالاً مفاهیم نمادین است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، ممکن است نیاز به توضیح بیشتری دربارهٔ زمینهٔ تاریخی و ادبی داشته باشد.

شمارهٔ ۱۱۲

ز بهر سور ببزم تو خسروان جهان
همی زنند شب و روز ماه بر کوهان
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.