هوش مصنوعی: این متن به توصیف یک بربط (عود) می‌پردازد که با صنعت و سحر خود چشم‌ها را خیره کرده است. ترکیب آن از چهار طبع است و دارای زیبایی بی‌قیاس و نقوش بی‌عدد است. صدای آن نشاط‌بخش دل عاشقان است و گاهی غم‌انگیز و گاهی شاد مانند بهار. نواختن آن گنج و قدرت می‌بخشد و آوازش خدمتی به دربار شاهان است. در پایان، دعایی برای پادشاه و آرزوی جاودانگی برای او بیان شده است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات پیچیده و مضامین فلسفی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۱

این بربطیست صنعت او سحر آشکار
و اندر عجب ز صنعت او چشم روزگار

چونانکه از چهار طبایع مرکبیم
ترکیب کرده اند طبایع درو چهار

عودست نام او و بدین سان که دید عود ؟
زین گونه برده عنبر و عود اندر و بکار

خوبیش بی قیاس و درو نقش بی عدد
نغزیش بی مثال و درو عقد بی شمار

آرامگاه این بود اندر کنار دوست
آواز او نشاط دل عاشقان زار

خرم تر از بهار سراید بزیر و بم
گه کینۀ سیاوش و گه سبزۀ بهار

بی در و گنج هرکه برو زخمه برزند
هم گنج گاو یابد و هم در شاهوار

از آسمان بهست ، که آواز زخم او
نوعی ز خدمتست گه بزم شهریار

جاوید بادشاه زمین و زمانه را
در گوش بانگ مطرب و در دست زلف یار
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.