هوش مصنوعی: این شعر بلند و طنزآمیز از ایرج میرزا، شاعر مشهور ایرانی، روایتگر داستان عاشقانۀ شاعر با پسری از طبقه‌ای پایین‌تر (پسر مشدی) است. شاعر با زبانی طنز و گاه هجوآمیز، تناقضات و چالش‌های این رابطه را بیان می‌کند. او از یک سو به عشق خود اعتراف می‌کند و از سوی دیگر، با توجه به جایگاه اجتماعی خود، از این رابطه احساس شرم می‌کند. شعر پر از تصاویر طنزآمیز، اغراق‌ها و بازی‌های زبانی است و در نهایت، شاعر به دنبال راهی برای نزدیکی به معشوق است، حتی اگر به قیمت تحقیر خودش تمام شود.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم پیچیده‌ای مانند عشق، طبقات اجتماعی، و طنز تلخ است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و عبارات ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند.

وسوسه

صفحه بدون محتوا!

محتوای مورد نظر شما به یکی از دلایل زیر از سایت حذف شده است:


  • نشر این محتوا موجب نقض قوانین کپی رایت است.
  • محتوا متعلق به این گوهر نبوده و یا صاحب آن شخص دیگری است.
  • محتوا برای نشر عمومی مناسب نیست.
گوهر قبلی:در مدح امیر نظام
گوهر بعدی:امتحان خطّ و سخن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.