هوش مصنوعی: شاعر در این شعر، احساسات و افکار خود را مانند گوهرهایی در دریای خاطراتش توصیف می‌کند و آن‌ها را در مجلس شریف مخاطب نثار می‌کند. او از ارزش شعرهایش می‌گوید و بر همت و کفایت مخاطب تأکید دارد. همچنین، برای مخاطب آرزوی موفقیت، عزت و پیروزی بر دشمنان و حاسدان می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و معانی پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۲

دریاست خاطر من و گوهر در او سخن
در مجلس شریف تو گوهر کنم نثار

شعری که خاطرم به معانی بپرورد
باشد یکی طویله پر از در شاهوار

در نقد و در شناختن شعرهای خویش
بر همت و کفایت تو کردم اختصار

تا هست در زمانهٔ فانی بلند و پست
تا هست در میانهٔ ‌گیتی عزیز و خوار

بادی بلند و دشمن تو باد سرنگون
بادی عزیز و حاسد تو باد خاکسار

اقبال همنشین تو بالصیف و الشتاء
توفیق رهنمای تو فی‌ اللیل و النهار
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.