هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از عشق و دل‌باختگی خود سخن می‌گوید و حالتی از بی‌قراری و آشفتگی را توصیف می‌کند. او خود را مانند مرغی می‌داند که نیمه‌جان است و در غم دوری از معشوق، شب را به سر برده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.
شمارهٔ ۱۱۵
در عشق تو بی‌روان نَوان بودم دوش
آشفته دل و رمیده جان بودم دوش
مرغی که به تیغ نیم بسمل گردد
دور از بر تو راست چنان بودم دوش
آشفته دل و رمیده جان بودم دوش
مرغی که به تیغ نیم بسمل گردد
دور از بر تو راست چنان بودم دوش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
