هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از عشق عمیق و بی‌پایان خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عشق در دل او همچون پرچمی برافراشته است. او اشاره می‌کند که اگر وحی از آسمان قطع نمی‌شد، دل او به‌عنوان نشانه‌ای از عشق شناخته می‌شد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۱۹
تا دید زمانه در دلم غایت عشق
در پیش دلم همی کشد رایت عشق
گر وحی زآسمان گسسته نشدی
درشان دل من آمدی آیت عشق
در پیش دلم همی کشد رایت عشق
گر وحی زآسمان گسسته نشدی
درشان دل من آمدی آیت عشق
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
