هوش مصنوعی: این شعر به شکایت و ناله از خداوند در مورد مشکلات و مصائب دنیا مانند بیماری‌ها، قحطی، و بی‌عدالتی‌ها می‌پردازد. شاعر از عدم توجه خداوند به رحمت و شفقت نسبت به بندگانش گلایه می‌کند و به شرایط سخت زندگی و نابسامانی‌های اجتماعی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم انتقادی و شکایت از شرایط سخت زندگی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 16 سال نامناسب یا سنگین باشد. همچنین، برخی از مضامین مانند ناامیدی و بی‌عدالتی نیاز به درک بالاتری از زندگی و اجتماع دارند.

شمارهٔ ۱۹

رحم ای خدای دادگر کردی نکردی
ابقا به فرزند بشر کردی نکردی

بر ما در خشم و غضب بستی نبستی
جز قهر اگر کار دگر کردی نکردی

طاعون،وبا،قحطی، بگو دنیا بگیرد
یک مشت جو گر بارور کردی نکردی

آتش گرفت عالم ز گور بوالبشر بود
صرف نظر گر زین پدر کردی نکردی

گیتی و هرچه اندر، ز خشک و تر بسوزان
شفقت اگر با خشک و تر کردی نکردی

یک دفعه عالم بی خبر زیر و زبر کن
جنبنده ای را گر خبر کردی نکردی

این راه خیری بد نهادم پیش پایت
با جبرئیل ار خیر و شر کردی نکردی

این اشرف مخلوق زشت و بی شرف را
با جنس سگ همسر اگر کردی نکردی

ملک کیانی را قجر چون دست خوش کرد
کوتاه اگر دست قجر کردی نکردی

ایران هنرور را به ذلت اندر آرد
عارف اگر کسب هنر کردی نکردی
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.