هوش مصنوعی:
این شعر به بیان نارضایتی از وضعیت سیاسی و اجتماعی ایران می‌پردازد و از خداوند می‌خواهد که تغییراتی در سرنوشت کشور ایجاد کند. شاعر از خرابی‌های ایران، شرمندگی ملت، و بی‌ثمر بودن تلاش‌ها در سایه حکومت فعلی سخن می‌گوید و امیدوار است که خداوند با قدرت خود شرایط را بهبود بخشد.
رده سنی:
18+
محتوا شامل مفاهیم سیاسی و انتقادی پیچیده است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آگاهی اجتماعی دارد. همچنین، ممکن است برخی از مفاهیم برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۳۰
رحم ای خدای دادگر کردی نکردی
ابقا به اعقاب قجر کردی نکردی
از این سپس میدان شاهان جهان را
گر از حلب تا کاشغر کردی نکردی
پیش ملل شرمندگیمان کُشت زین روی
ما را از این شرمنده تر کردی نکردی
در کینه خواهی خرابی های ایران
ما را به شه گر کینه ور کردی نکردی
در سایۀ این شاخه هرگز گل نروید
با تیشه قطع این شجر کردی نکردی
از تارک شاه قدرقدرت اگر دور
این تاج با دست قدر کردی نکردی
با مجلس شوری ز عارف گو جز این کار
فردا اگر کار دگر کردی نکردی
ابقا به اعقاب قجر کردی نکردی
از این سپس میدان شاهان جهان را
گر از حلب تا کاشغر کردی نکردی
پیش ملل شرمندگیمان کُشت زین روی
ما را از این شرمنده تر کردی نکردی
در کینه خواهی خرابی های ایران
ما را به شه گر کینه ور کردی نکردی
در سایۀ این شاخه هرگز گل نروید
با تیشه قطع این شجر کردی نکردی
از تارک شاه قدرقدرت اگر دور
این تاج با دست قدر کردی نکردی
با مجلس شوری ز عارف گو جز این کار
فردا اگر کار دگر کردی نکردی
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
۱۵۵۳
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
