هوش مصنوعی:
این متن به ناتوانی انسان در برابر گردش روزگار و ستم‌های آن اشاره می‌کند و با تشبیه چرخ به طاس نگون‌شده و سطلی که آب می‌ریزد، بی‌ثباتی و ظلم دنیا را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم فلسفی و انتقادی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای سنین پایینتر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۴
نتوان ز جفای چرخ گردنده گریخت
دست ستمش به عقل بر نتوان بیخت
آن طاس نگون به گردن آویخته باد
چون سطل که آب روی مردم همه ریخت
دست ستمش به عقل بر نتوان بیخت
آن طاس نگون به گردن آویخته باد
چون سطل که آب روی مردم همه ریخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
