هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که ابتدا تصور می‌کرد دلش مانند معشوقش نیست که او را در غم و شادی به یاد آورد، اما اکنون که معشوق از دایره‌ی توجه او خارج شده، اجازه می‌دهد تا سرنوشت او را به دیوار (ناکامی) برساند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی پیچیده و غم‌انگیز است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است مناسب نباشد.

شمارهٔ ۴۶

گفتم که مگر دل نه چو دلدار آید
تا در غم و شادیی مرا یاد آمد

اکنون چو برون نهاد از دایره پای
بگذارم تا سرش به دیوار آید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.