هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها به توصیف زیبایی‌های معشوق می‌پردازد و از چهره، قامت و موهای او به زیبایی یاد می‌کند. او معشوق را با عناصری مانند سرو، سعادت و خال سیاه مقایسه می‌کند تا زیبایی‌اش را برجسته کند.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مضامین عاشقانه و ادبیات کلاسیک است که درک آن ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۹۸

رخساره نازنینت ای سرو سهی
هم نام سعادت است و هم روز بهی

پهلو که کند ازو چو زلف تو بهی؟
کورا نه چو خال تو بود روسیهی؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.