هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و شوریدگی است که با مضامین عرفانی و مذهبی درآمیخته شده است. شاعر از عشق خود به معشوق سخن می‌گوید و آن را با مفاهیمی مانند بهشت، کعبه، و دیر مقایسه می‌کند. همچنین، از نیاز به رحمت و هدایت الهی سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات عاشقانه و شوریدگی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۴۴

دارد نشان ز طینت مجنون، سرشت ما
از روی هم نوشته قضا، سرنوشت ما

چون دانه دل به خوشه و خرمن نبسته‌ایم
محتاج آبیاری برق است کشت ما

انصاف بین که سوی تو رضوان چو دید، گفت
چون عارضت گلی نبود در بهشت ما

تا از فروغ روی تو بتخانه درگرفت
آتش به کعبه تحفه برند از کشت ما

بنیاد دیر، بر لب دریای رحمت است
از سنگ کعبه فرق بود تا به خشت ما
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.