هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق عمیق و یکدله شاعر به معشوق است. او تمام هستی خود را در این عشق خلاصه می‌کند و هیچ چیز دیگری را در زندگی مهم نمی‌داند. حتی در ساده‌ترین چیزها مانند کلبه و لباسش نیز ردپایی از این عشق می‌بیند. دل او فقط زمزمه‌های عاشقانه می‌شناسد و معتقد است که برای همین عشق آفریده شده است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای کودکان دشوار است. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند و زیبایی‌های آن را درک نمایند.

شمارهٔ ۱۴۳

خواهد دل من شربت دیدار و دگر هیچ
این است علاج دل بیمار و دگر هیچ

هرچند که در کلبه ما دیده گشایی
عشق است رقم بر در و دیوار و دگر هیچ

هرچند ملک نامه اعمال مرا دید
نام تو رقم دید به طومار و دگر هیچ

گر زیر کهن دلق مرا خلق بجویند
یابند همین رشته زنار و دگر هیچ

جز زمزمه عشق نداند دل قدسی
موجود شد از بهر همین کار و دگر هیچ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.