هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنجی است که فرد در زندگی تجربه می‌کند و تلاش می‌کند تا با آهی از هوس‌ها و مشکلات خود را رها کند. همچنین، اشاره به این دارد که گاهی فشارهای زندگی باعث می‌شوند چیزهای باارزش (مانند دانه‌های خوشه) از چیزهای بی‌ارزش (مانند کاه) جدا شوند.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، موضوع درد و رنج نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد تا به درستی درک شود.

شمارهٔ ۲

گر دل نشود ز درد جانکاه جدا
خود را ز هوس کند به یک آه جدا

هر خوشه که مالیده شد از جور کفی
گردد به پفی دانه‌اش از کاه جدا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.