هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد و رنج عاطفی خود سخن میگوید و بیان میکند که دلش تنها از درد انباشته شده است. او از عشق و جستجوی معشوق چنان رنجیده که مانند لاله، نفسهایش قلبش را سوزانده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاطفی عمیق و درد عشق است که ممکن است برای نوجوانان کمسنوسال قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، درک زیباییشناسی شعر کلاسیک معمولاً به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۱۷
جز درد، دلم هیچ نیندوخته است
از داغ جگر چراغم افروخته است
از بس که پی دوست نمودم تک و دو
چون لاله مرا نفس به دل سوخته است
از داغ جگر چراغم افروخته است
از بس که پی دوست نمودم تک و دو
چون لاله مرا نفس به دل سوخته است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.