۲۲۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۷

جز درد، دلم هیچ نیندوخته است
از داغ جگر چراغم افروخته است

از بس که پی دوست نمودم تک و دو
چون لاله مرا نفس به دل سوخته است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.