هوش مصنوعی: شاعر در این متن به تضاد بین زیبایی و زشتی، یا روح و جسم اشاره می‌کند. او از لبخند بر فرّ هما (نمادی از زیبایی و بلندپروازی) و اندیشه‌های عمیق خود می‌گوید، اما در ادامه به مرغ قدسی (نمادی از روح و معنویت) اشاره می‌کند که در سایه استخوان مردم (نمادی از مرگ و فنا) گرفتار شده است. این تضاد، شاعر را سردرگم کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و فنا ممکن است برای کودکان و نوجوانان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۰۷

بر فرّ هما، لبم تبسم دارد
اندیشه درین نکته مرا گم دارد

در سایه مرغی چه گریزم قدسی
کو چشم بر استخوان مردم دارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.