هوش مصنوعی:
شاعر از این که زبانش بدگویی کرده و عواقب آن را دیده است اظهار پشیمانی می‌کند. او اشاره می‌کند که رفتار بد دیگران باعث شده است مکافات سختی ببیند، در حالی که چشمش بی‌گناه بوده و تنها زبانش مرتکب خطا شده است.
رده سنی:
14+
مفاهیم عمیق اخلاقی و پشیمانی در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سن نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۲۱۹
بد کرد زبانم و بد بی حد کرد
خوی تو، مکافات یکی را صد کرد
گفتی سوی من مبین که بد حرف زدی
چشمم چه گنه داشت، زبانم بد کرد
خوی تو، مکافات یکی را صد کرد
گفتی سوی من مبین که بد حرف زدی
چشمم چه گنه داشت، زبانم بد کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
