هوش مصنوعی:
شاعر از درد و بی‌قراری دلش می‌گوید و آرزو می‌کند کسی در زمان مناسب به او کمک کند. همچنین، بیان می‌کند که سودای دلش همیشه طغیانگر است و بهاری نیست که بتواند شورش آن را آرام کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و غمگین است که درک آن برای سنین پایین ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۲۸
دل پیش ز دردم از قرار اندازد
کی کار مرا به وقت کار اندازد؟
سودای دلم همیشه طغیان دارد
آن نیست که شورش به بهار اندازد
کی کار مرا به وقت کار اندازد؟
سودای دلم همیشه طغیان دارد
آن نیست که شورش به بهار اندازد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
