هوش مصنوعی:
شاعر از واعظ می‌خواهد که از سرزنش و ملامت او دست بردارد، زیرا این سرزنش‌ها مانند دود و بخار، تنها کدورت و ناراحتی به جا می‌گذارد. او از واعظ می‌خواهد که بگذرد و کینه را رها کند، همان‌طور که با رفتن زمستان، زمین بخار می‌انگیزد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به آشنایی با اصطلاحات و استعاره‌های ادبی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
شمارهٔ ۲۳۸
واعظ، نفست ز می خمار انگیزد
دود از دل و جان خاکسار انگیزد
از من بگذر، کدورت دل بگذار
کز رفتن دی، زمین بخار انگیزد
دود از دل و جان خاکسار انگیزد
از من بگذر، کدورت دل بگذار
کز رفتن دی، زمین بخار انگیزد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
