هوش مصنوعی: این شعر از هدر رفتن عمر در پی علم بدون نتیجه‌گیری معنادار و غرق شدن در تخیلات بی‌ثمر سخن می‌گوید. شاعر با لحنی پرسشگر و انتقادی، از مخاطب می‌پرسد که آیا تا ابد در آرزوهای بی‌اساس و دانشی بی‌ثمر خواهد ماند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم انتزاعی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، نگاه انتقادی شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۶۲

آسوده ز صید عام کی خواهی شد
فارغ ز خیال خام کی خواهی شد

عمرت همه صرف علم شد، کو علمت؟
انگاره شدی، تمام کی خواهی شد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.