هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از درد و رنج خود می‌گوید و بیان می‌کند که در برابر تقدیر الهی و بینوایی، هیچ چاره‌ای ندارد. او با وجود تحمل دردهای بسیار و تغییر ظاهر، نمی‌تواند کاری از پیش ببرد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، بیان درد و رنج نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۰۰

تن داده دلم به بینوایی، چه کند
تدبیر به تقدیر خدایی چه کند

سیلی‌خور صد دردم و رخ زرد همان
با رنگ شکسته، مومیایی چه کند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.