۲۳۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۸۳

گر خانه چشم من بود تیره و تار
از گریه مدان تیرگی‌اش را زنهار

گلگون سرشک من نینگیخته گرد
چشمم ز فراق دوست آورده غبار
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.