۲۳۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۱۰

قدسی، منم و دلی چو آتش همه سوز
رنگم ز شراب عافیت، گو مفروز

بر غمزده جز بخت سیه نیست شگون
محروم بود ز شعله پروانه به روز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.