۲۳۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۱۵

ای مرغ چمن، عشق ندانی ز هوس
از گفت و شنید عاشقی بس کن، بس

عاشق نبود خانه‌طلب، ور نه چرا
پروانه نشد مقید دام و قفس؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.