هوش مصنوعی: این شعر از فیض ازل و ارتباط با غیب سخن می‌گوید و بر اهمیت دعا و اجابت آن تأکید دارد. شاعر از مخاطب می‌خواهد که او را از دعا فراموش نکند، زیرا صدای دعای او مورد توجه است.
رده سنی: 14+ مفاهیم عرفانی و استفاده از اصطلاحات ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر معانی شعر نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از ادبیات عرفانی دارد.

شمارهٔ ۴۳۵

ای فیض ازل با نفست دوشادوش
از غیب، تمنای دلت کرده سروش

ما را ز دعا مکن فراموش که هست
بر صوت دعای تو اجابت را گوش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.