هوش مصنوعی:
شاعر از عشق و شیفتگی خود به معشوقی شوخ و بازیگوش می‌گوید که با رفتارش باعث نابودی زندگی او شده است. با این حال، شاعر از این عشق شادمان است و معشوق را فراموش نمی‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عاشقانه و احساسی پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به نابودی خانمان می‌تواند برای سنین پایین سنگین باشد.
شمارهٔ ۴۷۴
آن شوخ که دل به جلوه او دادم
از شوخی، داد خانمان بر بادم
عالم همه زو پرست و من زین شادم
کش راهِ برون شد نبود از یادم
از شوخی، داد خانمان بر بادم
عالم همه زو پرست و من زین شادم
کش راهِ برون شد نبود از یادم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
