۲۳۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۹۱

از خوف، گهی خاطر خود ریش کنم
گه تکیه به عفو بخشش‌اندیش کنم

امّید و هراس در دلم یکسانند
یا رب تو بگو کدام را پیش کنم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.