هوش مصنوعی:
شاعر از بی‌صبری و رنج خود می‌گوید و تشبیه می‌کند که مانند شمع از گریه فرسوده شده است. او اشاره می‌کند که صبر نازکش در برابر گریه‌های شوقش تاب نمی‌آورد، همان‌گونه که باران تند بر بام ناآماده می‌بارد.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عاطفی عمیق و استعاره‌های ادبی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، مضامین حزن‌انگیز و بیان رنج عاطفی نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۵۵۹
فریاد ز دست صبر نافرموده
چون شمع ز گریه شد تنم فرسوده
با گریه شوقم چه کند صبر تنک؟
باران تندست و بام نااندوده
چون شمع ز گریه شد تنم فرسوده
با گریه شوقم چه کند صبر تنک؟
باران تندست و بام نااندوده
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
