هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر عشق و عقل را مورد خطاب قرار می‌دهد و از تأثیرات آنها بر زندگی سخن می‌گوید. او عشق را به عنوان حیات جاودان و عقل را به عنوان زبان همه توصیف می‌کند. همچنین، از تیرهای ملامت و سینه‌ای که نشانه‌ی همه است، صحبت می‌کند.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سن 12 سالگی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۵۷۳
ای عشق، حیات جاودان همه‌ای
ای عقل چه گویمت، زبان همه‌ای
هر تیر ملامت که به زه پیوستند
ای سینه طرب کن که نشان همه‌ای
ای عقل چه گویمت، زبان همه‌ای
هر تیر ملامت که به زه پیوستند
ای سینه طرب کن که نشان همه‌ای
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
