هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از حالتی سخن می‌گوید که فرد بدون شعله و آگاهی، مانند شراب می‌جوشد و غفلت او را بیهوش کرده است. همچنین اشاره می‌کند که بازی‌های هوای نفس، انسان را از عشق دور می‌سازد و مانند کودکی که از بازیگوشی بازمی‌ماند، فرد نیز از مسیر اصلی خود دور می‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند شراب و بیهوشی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۶۱۱
بی شعله، چو باده خود به خود می‌جوشی
غفلت به تو داده داروی بیهوشی
لعب هوست است ز عشق دور افکنده
ماند ز سبق، طفل ز بازیگوشی
غفلت به تو داده داروی بیهوشی
لعب هوست است ز عشق دور افکنده
ماند ز سبق، طفل ز بازیگوشی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
