هوش مصنوعی: این متن شعری است که زیبایی‌های طبیعت، به ویژه باغ و گل‌ها را توصیف می‌کند. شاعر از عناصری مانند گل، سنبل، سرو، و بلبل برای نمایش شکوه و جذابیت طبیعت استفاده کرده است. همچنین، مفاهیمی مانند عشق، آزادی، و زیبایی در این شعر به چشم می‌خورد.
رده سنی: 14+ این شعر دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از واژگان ادبی و بلاغی نیاز به سطحی از دانش زبانی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۱۱ - تعریف باغ جهان‌آرا

ندارد دهر، جای دل فروگیر
به از باغ جهان‌آرای کشمیر

درین گلشن به کس ننمود گل رو
نشد تا غنچه‌اش تعویذ بازو

ندارد دل جدا از سنبلش تاب
که یک جا خورده با زلف بتان آب

گلش پرورده ابر کرامت
زکات قامت سروش، قیامت

به سرو این چمن زد دست، طوبی
که در عالم سمر گردد به خوبی

دل سروش ز آزادی نشد ریش
گرفتارست پیش جلوه خویش

به هم سرکرده گل‌ها عشق‌بازی
به بلبل داده خط بی‌نیازی

ز فردوس است خرم‌تر، نهادش
ز آب خضر روشن‌تر، سوادش
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰ - اوصاف باغ نشاط
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲ - تعریف باغ صادق‌آباد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.